طرفِ دلتنگ، همیشه ما بودیم…

چه پیوندی در ازل بین من و اهنگ«ای ساربان آهسته ران، کارامِ جانم می‌رود» شجریان هست که در هر فقدانی، متناسب با وضعیتم هست!

چه وقتی پدرم رو میدادم در آغوشِ خاک!

چه وقتی معشوقم سوار بر موتور داشت دور‌میشد برای همیشه...💔

هر دو در پآییز🍂